بررسی اثر مکمل ویتامین d خوراکی در درمان سل ریوی با اسمیر خلط مثبت

مقدمه: سل یک بیماری عفونی و مهم جهانی است. حدود یک سوم جمعیت دنیا آلوده به باسیل سل می باشند. با وجود کنترل سل در جوامع توسعه یافته این بیماری همواره یکی از معضلات جوامع در حال توسعه مانند ایران است. گزارش هایی مبنی بر ارتباط کمبود ویتامین d با بیماری سل موجود بوده و بر این اساس، فرضیه اثر مکمل ویتامین d در درمان این بیماری شکل گرفته است که در صورت تأیید، کمک شایان توجهی به بیماران مبتلا به سل و کاهش بار اقتصادی- اجتماعی و بهداشتی آن خواهد بود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر مکمل ویتامین d خوراکی در درمان سل ریوی با اسمیر خلط مثبت بود. روش ها: این مطالعه به شکل کارآزمایی بالینی انجام شد. 90 بیمار بالای 21 سال، مبتلا به سل ریوی مراجعه کننده به پنج مرکز بهداشت واقع در استان اصفهان که پیشتر تحت درمان علیه بیماری سل قرار نگرفته بودند، وارد مطالعه شدند. سپس بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت درمان با داروهای استاندارد ضدسل قرار گرفتند و گروه دیگر علاوه بر آن داروها، مکمل ویتامین d نیز دریافت کردند. پرسش نامه ای که شامل نام بیمار، سن، جنس، تاریخ ورود به مطالعه و نتیجه ی اسمیر خلط در هفته های دوم، چهارم، ششم و هشتم بود، در اختیار پزشکان مراکز بهداشت قرار گرفت و اطلاعات در آن ثبت شد. یافته ها: در مقایسه ای که در هفته های 2، 4، 6 و 8 از نظر منفی شدن اسمیر خلط، از بیماران در دو گروه مورد و شاهد به دست آمد، مشخص شد که دریافت مکمل d در گروه مورد، اثری در منفی شدن اسمیر خلط بیماران نداشت. نتیجه گیری: اگرچه نقش ویتامین d در بهبود سل ریوی، در سطح سلولی و ملکولی ثابت شده است اما نتایج این مطالعه نشان داد که ویتامین d اثر مثبتی در منفی شدن اسمیر خلط بیماران مبتلا به سل ریوی ندارد.